Πόση ομορφιά κρυμμένη σε μια πρόσοψη. Το παλιό δεμένο με το νέο. Η ομορφιά της ξεγυμνωμένης Πόσο λύπη στο βλέμμα που μαρτυράει την εγκατάλειψη. Συνυφασμένη η μαγεία του να αντικρύζεις το πρωτόγονο, με τη λύπη που αντικρίζει αυτό το τώρα. Μήπως δεν ήμασταν ικανοί να το κρατήσουμε όπως θα του άρμοζε? Πόση ενοχή μπορεί να σου φορτώσει ένα βλέμμα…