Σαν την ψυχή στο πουθενά που γαληνεύει. Σαν το μυαλό στο άπειρο που ηρεμεί. Νοιώθεις εδώνα αδειάζεις από έννοιες, μακριά από καθετί που κουβαλάς. Δε θέλει και πολλά η ψυχή για να ηρεμήσει. Και το μυαλό με λίγα αναπολεί. Τέτοια μεριά στο πέλαγος κρυμμένη, μόνο στο νότο θα μπορούσε να υπάρχει. Παίρνοντας κάτι από την αίγλη του λιβυκού πελάγους και δένοντας το με τους κέδρους που στέκουν εκεί αιώνιοι. Φέρνοντας την κάθαρση.